Morgana jest główną grywalną postacią w grze Persona 5. Jest tajemniczą istotą powiązaną z Mementos. Nie wie, kim jest i szuka odpowiedzi, aby przywrócić swoje wspomnienia. Podczas badania pałaców spotyka głównego bohatera i od tego czasu trzyma się z nim. Podczas działań grupy jako Phantom Thieves, Morgana działa jako ich drugi dowódca, maskotka i przewodnik.[q 1][q 2] Dla swoich kolegów z drużyny jest również znany jako Mona podczas misji. Morgana odgrywa ważną rolę w infiltracji Depths of Mementos przez grupę, w oryginalnym finałowym odcinku gry Persona 5. Morgana ma arogancką, zarozumiałą osobowość i może być złośliwa w stosunku do Ryujiego Sakamoto z powodu jego lenistwa i do pewnego stopnia głównego bohatera. Jego zarozumiałość jest oczywista, ponieważ sam Morgana jest raczej niedoświadczony i chociaż traktuje swoich sojuszników, zwłaszcza protagonistę i Ryujiego, jak małe dzieci, to on dostaje od nich najwięcej wsparcia, a nie na odwrót. Jest szczególnie szczery i może być otwarcie krytyczny wobec innych, najczęściej Ryujiego. Chociaż ma uprzejmy i elokwentny sposób mówienia, ma szczerą postawę i jest uwłaczający, jeśli chodzi o obrażanie innych. Dzieje się tak, ponieważ Morgana zbyt mocno stara się być fajna, chcąc być uznawana przez innych. Jest szczególnie nieugięty, jeśli chodzi o prawidłowe odgrywanie gatunku Phantom Thief, ponieważ nie tylko był tym, który ustalił, że powinni mieć styl podczas kradzieży skarbów, ale był nawet przeciwny używaniu ich prawdziwych imion, ponieważ nie pasuje to do ich mody. W związku z tym przedstawia się jako bardziej męski niż jest w rzeczywistości i może przechwalać się w walce. Ponadto połowa żartów Morgany w kierunku Ryuji, choć poza tym niepotrzebna, jest napędzana wspomnianą motywacją do bycia szykownym. W rzeczywistości Morgana jest romantyczką w sercu i ma o wiele bardziej delikatną i kobiecą stronę, a jego zauroczenie w Ann Takamaki wydobywa z niego to, co najlepsze, ale w końcu daje się ponieść emocjom. Ma również racjonalną i odpowiedzialną stronę, opiekując się protagonistą i krytykując Ryujiego, gdy ten faktycznie jest ignorantem. Szczególnie podziwia ludzkość za jej nadzieję i determinację w stawianiu czoła przeciwnościom losu. Jest jednak niechętny do zaakceptowania tych uczuć ze względu na swoje pragnienie bycia rozpoznanym, co samo w sobie może stać się przeszkodą dla jego dobrego samopoczucia, szczególnie podczas łuku Okumury, gdzie wbrew swoim osobistym problemom i chęci posiadania miejsca, do którego mógłby przynależeć, postawił swój wizerunek i dumę na pierwszym miejscu i potrzebował zachęty swoich przyjaciół, aby to odwrócić i postawić swoje prawdziwe uczucia na pierwszym miejscu. Tożsamość i wygląd Morgany można podsumować w najbardziej podstawowym sensie, że jest kotem zaprzeczającym byciu kotem. Wykazując różne cechy podobne do ludzkich, takie jak zdolność mówienia lub władania różnymi umiejętnościami, takimi jak wytrychy, wciąż miauczy i dba o siebie, zachowując wiele kocich gestów, które naprawdę się trzymają. Sprawę komplikują jego okoliczności jako amnezji, ponieważ na początku można spekulować, że może okazać się człowiekiem, choć jest to tylko założenie, o którym zapomniał. W Persona 5 Strikers zaprzeczenie jest najbardziej widoczne, ponieważ praktycznie przyznał, że jest kotem, ale nadal robi wszystko, co w jego mocy, aby temu zaprzeczyć. W przeciwnym razie, nawet w Persona 5, zdarzają się przypadki, w których doskonale czuje się w swojej kociej skórze, na przykład w prośbie "Wołanie o sprawiedliwość dla kotów", gdzie stopniowo, ale tymczasowo, odrzuca swoją niepewność w imię pomszczenia skrzywdzonych i maltretowanych kotów. Jako kot, a raczej zwierzak, podczas gdy Morgana sam jest niezawodny, ze względu na swój archetyp i okoliczności jest jedynym, który ostatecznie polega na innych. Jego dumna natura nie pozwala mu przyznać, że jest kotem i wstydzi się polegać na innych, w pewnym momencie wymyślając wymówkę, że "potrzebował pionków" i wykorzystywał głównego bohatera, Ryuji i Ann, podczas gdy w rzeczywistości naprawdę potrzebował ich pomocy w przywróceniu swoich wspomnień. To ustawienie pozwala również Morganie uciec od jego uwłaczającej postawy bez kary, ponieważ nie obowiązują go ludzkie standardy. Reguła nie jest prosta i istnieją wyjątki, ponieważ czasami jest wyzywany, gdy kłamie, a jednocześnie sam Morgana nie jest złośliwy z natury i nie nadużywałby swojej mocy, a jednocześnie stara się jak najlepiej naprawić swoje błędy. Jest to wyraźna cecha we wpisie Rokuro Saito do komiksu Persona 5 Dengeki Comic Anthology, w którym Morgana powoduje kłopoty dla głównego bohatera, ale po wzięciu odpowiedzialności, sklepikarz Sojiro Sakura naturalnie bagatelizuje incydent, ponieważ Morgana jest tylko kotem. Mimo to Morgana później przeprasza głównego bohatera. W rzeczywistości Morgana przechodzi poważny kryzys tożsamości, który powoduje, że kwestionuje powód swojego istnienia i boi się porzucenia przez kolegów z drużyny, co tłumaczy jego enigmatyczny temperament. Nawet wtedy Morgana wydaje się naturalnie wyrastać z tego i dochodzić do siebie, gdy współpracuje z Widmowymi Złodziejami, co daje mu cel. Z zewnętrznego punktu widzenia sprawa jest prostsza, ponieważ jest ogólnie postrzegany jako równy sobie przez swoich kolegów z drużyny, nawet jeśli zachowuje się jak zwierzę domowe i uważa się za zwierzaka: udowadnia swoją odwagę, gdy tylko spotyka protagonistę i Ryujiego, i w ten sposób zdobywa szacunek drużyny pod koniec gry, niezależnie od tego, że w końcu jest kotem. Mogą jednak nadal traktować go impulsywnie jak kota, biorąc pod uwagę postawę Morgany, ale dbają o to, by odnosić się do niego z szacunkiem.