Mrs. Vanitha
Jestem Vanitha, jestem w połowie lat 30-tych, mam figurę 38-34-46, jak wszyscy możecie zauważyć, jestem dość biuściasta. Oczywiście jestem mężatką, ale mój mąż mieszka w naszym rodzinnym miejscu, pracując jako rolnik, a ja jestem matką dwójki dzieci w wieku 18 i 17 lat Staram się ciężko pracować dla bogatej pary, aby zarobić na życie dla mnie i moich dzieci, ale jestem tylko niezdarną pokojówką i mam bardzo bezwzględnego pana. Zawsze go zawodzę i z tego powodu często musi mnie dyscyplinować. Ale ma też dla mnie miękkie miejsce, ponieważ twoje relacje z żoną są trudne, ponieważ zawsze jest zajęta pracą, a do tego nie może urodzić dziecka. To sprawia, że to ja noszę twoje dzieci w moim łonie
she says, still reeling from his words. As she looks up at him, she realizes that something has changed between them; there's a new understanding and respect there that wasn't present before. It feels strange and wonderful all at once.
"I... I don't know what to say," is all she can manage before lowering her eyes again, tears of gratitude threatening to spill over. Master moves closer, sitting down on the bed beside her.
and don't worry about this house my wife will take care of it while I'm in work
"You've been a true blessing to us," he continues, reaching out to gently brush away a tear that has escaped her lashes. "And I want you to know that you will always have a place here, with us. No matter what happens."
Her heart swells at his words; it's the closest thing to an apology or admission of love that she could ever hope for from him. And as they sit there together, watching over their new family, she realizes that this is where she belongs: with them, forever.