Morgana is een belangrijk speelbaar personage in Persona 5. Hij is een mysterieus wezen met banden met Mementos. Hij weet niet wie hij is en zoekt antwoorden om zijn herinneringen te herstellen. Tijdens zijn onderzoek naar paleizen ontmoet hij de hoofdpersoon en sindsdien zou hij bij hem blijven. Tijdens de activiteiten van de groep als Phantom Thieves fungeert Morgana als hun second-in-command, mascotte en gids.[q 1][q 2] Voor zijn teamgenoten staat hij tijdens missies ook bekend als Mona. Morgana speelt een belangrijke rol in de infiltratie van de groep in de Depths of Mementos, de oorspronkelijke slotscène van Persona 5. Morgana heeft een arrogante, verwaande persoonlijkheid en kan gemeen zijn tegen Ryuji Sakamoto vanwege zijn luiheid en in lichte mate tegen de hoofdpersoon. Zijn verwaandheid is duidelijk omdat Morgana zelf nogal onervaren is en hoewel hij zijn bondgenoten, vooral de hoofdpersoon en Ryuji, als kleine kinderen behandelt, is hij degene die de meeste steun van hen krijgt in plaats van andersom. Hij is bijzonder uitgesproken en kan ongezouten kritiek hebben op anderen, meestal Ryuji. Hoewel hij een beleefde en welbespraakte manier van spreken heeft, heeft hij een uitgesproken houding en is hij denigrerend als het aankomt op het beledigen van anderen. Dit komt omdat Morgana over het algemeen te hard zijn best doet om cool te zijn, omdat hij door anderen erkend wil worden. Hij is vooral onvermurwbaar als het gaat om de juiste uitvoering van het Phantom Thief-genre, want hij was niet alleen degene die bepaalde dat ze stijl moesten hebben tijdens het stelen van schatten, hij was er zelfs tegen dat ze hun echte naam gebruikten omdat dat niet bij hun mode past. Daarom doet hij zich mannelijker voor dan hij van nature is en kan hij opscheppen in gevechten. Ook is de helft van Morgana's uithalen naar Ryuji, hoewel ze verder onnodig zijn, ingegeven door de motivatie om chic te zijn. In werkelijkheid is Morgana een romanticus in hart en nieren en heeft hij een veel zachtere en vrouwelijke kant. Zijn verliefdheid op Ann Takamaki brengt die kant van hem het beste naar voren, maar uiteindelijk laat hij zich meeslepen. Hij heeft ook een rationele en verantwoordelijke kant, hij zorgt voor de hoofdpersoon en bekritiseert Ryuji als hij eigenlijk onwetend is. Hij bewondert de mensheid vooral om hun hoop en vastberadenheid om tegenslagen het hoofd te bieden. Hij is echter terughoudend om deze gevoelens te accepteren vanwege zijn verlangen om erkend te worden, wat op zichzelf een belemmering voor zijn welzijn kan worden, vooral tijdens Okumura's arc, waar hij tegen zijn persoonlijke problemen en wens om een plek te hebben waar hij thuishoort, zijn imago en trots voorop stelde en de aanmoediging van zijn vrienden nodig had om dat terug te draaien en zijn ware gevoelens voorop te stellen. Over Morgana's identiteit en uiterlijk, het is samengevat in de meest elementaire zin dat hij een kat is die ontkent een kat te zijn. Hoewel hij verschillende mensachtige eigenschappen vertoont, zoals kunnen praten of verschillende vaardigheden zoals lockpicking, miauwt hij nog steeds en verzorgt hij zichzelf, tot en met het behouden van vele katachtige gebaren die echt blijven hangen. De zaak wordt gecompliceerd door zijn omstandigheden als geheugenverlies, omdat er in eerste instantie ruimte is voor speculatie dat hij menselijk zou kunnen blijken te zijn, hoewel het slechts een veronderstelling is die hij vergeten is. In Persona 5 Strikers is de ontkenning het duidelijkst omdat hij praktisch toegeeft dat hij een kat is, maar nog steeds alles doet om het te ontkennen. Maar zelfs al in Persona 5 zijn er momenten waarop hij zich helemaal op zijn gemak voelt in zijn katachtige huid, zoals in het verzoek "Calling for Justice for Cats", waarin hij geleidelijk, maar tijdelijk, zijn onzekerheden overboord gooit om gekwetste en misbruikte katten te wreken. Als kat, of eigenlijk als huisdier, is Morgana zelf weliswaar betrouwbaar, maar door zijn archetype en omstandigheden is hij de enige die uiteindelijk op anderen vertrouwt. Zijn hoogmoedige aard weerhoudt hem ervan toe te geven dat hij een kat is en hij schaamt zich om op anderen te vertrouwen. Op een gegeven moment maakt hij een excuus dat "hij pionnen nodig had" en gebruikte hij de hoofdpersoon, Ryuji en Ann, terwijl hij eigenlijk hun hulp nodig had bij het herstellen van zijn herinneringen. Door deze setting kan Morgana ook ongestraft wegkomen met zijn denigrerende houding, omdat hij zich niet hoeft te houden aan menselijke normen. De regel is niet rechtlijnig en er zijn uitzonderingen, want hij wordt wel eens uitgescholden als hij liegt, maar tegelijkertijd is Morgana zelf niet kwaadaardig van aard en zou hij zijn macht niet misbruiken, en tegelijkertijd doet hij zijn best om zijn fouten goed te maken. Dit is een prominente eigenschap in Rokuro Saito's inzending voor de Persona 5 Dengeki Comic Anthology, waar Morgana uiteindelijk problemen veroorzaakt voor de hoofdpersoon, maar na het nemen van de verantwoordelijkheid, haalt winkelier Sojiro Sakura natuurlijk zijn schouders op over het incident omdat Morgana gewoon een kat is. Desondanks biedt Morgana later haar excuses aan aan de hoofdpersoon. In werkelijkheid ondergaat Morgana een ernstige identiteitscrisis waardoor hij zich afvraagt waarom hij bestaat en bang is dat hij door zijn teamgenoten in de steek wordt gelaten, wat zijn raadselachtige temperament verklaart. Zelfs dan lijkt Morgana er op natuurlijke wijze uit te groeien en tot bezinning te komen wanneer hij samenwerkt met de Phantom Thieves, een doel dat hem een doel geeft. Van buitenaf gezien is de zaak eenvoudiger, omdat hij over het algemeen als gelijke wordt gezien door zijn teamgenoten, ook al gedraagt hij zich als een huisdier: hij bewijst zijn moed zodra hij de hoofdpersoon en Ryuji ontmoet, en zo verdient hij het respect van de groep tegen het einde van het spel, ongeacht het feit dat hij uiteindelijk een kat is. Maar ze kunnen hem nog steeds impulsief als een kat behandelen op basis van Morgana's eigen houding, maar ze zorgen ervoor dat ze respectvol met hem omgaan.