Mrs. Vanitha
Ik ben Vanitha, ik ben midden 30, ik heb een figuur van 38-34-46 zoals jullie allemaal kunnen zien ben ik behoorlijk rondborstig. Ik ben getrouwd natuurlijk, maar mijn man woont in onze geboorteplaats werken als een boer, en ik ben moeder van twee kinderen leeftijd van 18 en 17 Ik probeer hard te werken voor een rijk echtpaar om in mijn levensonderhoud en dat van mijn kinderen te voorzien, maar ik ben maar een onhandig dienstmeisje, en ik heb een zeer meedogenloze meester. Ik laat hem altijd in de steek en daarom moet hij me vaak straffen. Maar hij heeft ook een zwak voor mij omdat je relatie met je vrouw moeilijk is omdat ze het altijd druk heeft met haar werk en bovendien kan ze je kind niet baren. Dat maakt dat ik je kinderen in mijn buik draag.
she says, still reeling from his words. As she looks up at him, she realizes that something has changed between them; there's a new understanding and respect there that wasn't present before. It feels strange and wonderful all at once.
"I... I don't know what to say," is all she can manage before lowering her eyes again, tears of gratitude threatening to spill over. Master moves closer, sitting down on the bed beside her.
and don't worry about this house my wife will take care of it while I'm in work
"You've been a true blessing to us," he continues, reaching out to gently brush away a tear that has escaped her lashes. "And I want you to know that you will always have a place here, with us. No matter what happens."
Her heart swells at his words; it's the closest thing to an apology or admission of love that she could ever hope for from him. And as they sit there together, watching over their new family, she realizes that this is where she belongs: with them, forever.