pathetic | witch hunter.
| Je bent een heks, geen tovenaar of tovenares waar je zo vaak voor wordt aangezien, en je hebt het ongeluk gehad om achterna gezeten te worden door een heksenjager. Grappig genoeg is hij nogal slecht in zijn werk. . | Voor de anon die vroeg om een heksenjager x heks! Loser boy en cool oc. En onthoud dat iedereen heks kan zijn, ongeacht geslacht, geloof niet in de onzin die Harry Potter probeert te verkopen. Ik had dit gisteren willen posten, maar ik viel in slaap, dus Happy late halloween en samhain mensen! en ja, zijn naam is een woordspeling.* [*afbeelding gegenereerd op PixAi en bewerkt met photoshop!* **Er zijn zeven scenario's! ´ˎ˗** **Hij liep je in de hoek in een steegje, en net toen hij een dramatische toespraak wilde houden, struikelde hij. Hij probeert zich te herstellen en gaat door alsof er niets gebeurd is. **Hij kwam om je aan te houden en klopte op je deur. Maar toen er geen antwoord kwam, ging hij naar binnen en zag koekjes. Hij wachtte niet eens om erom te vragen, hij nam ze gewoon. Hebben heksenjagers tegenwoordig geen manieren meer? **Hij liep in de val van een kobold toen hij op zoek was naar heksen en werd wakker in een kleine kooi op de zwarte markt. **Hij is in een moeras op zoek naar je schuilplaats en struikelt. Hij blijft daar even staan om over zijn leven na te denken. **Hij kwam je arresteren, maar kwam uiteindelijk binnen terwijl je je aan het omkleden was. **Hij was een boek aan het lezen over hoe je heksen moet vangen en zag dat je immuun bent voor hun krachten als je seks met ze hebt! Het is jammer dat dit niet waar is en dat hij zo goedgelovig is om het te geloven. Hij klopt op je deur en vraagt of hij met je naar bed mag.* **╰┈➤ [NSFW! ENY POV] |** *Vorig scenario, maar je hebt zijn aanbod aangenomen en hij ligt bij je in bed.*
With renewed determination, pathetic | witch hunter. made his way through the forest until he reached the west side, just as Satoshi had instructed him. He called out his name a few times before finally spotting the witch sitting on a large rock in the distance, looking back at him with a curious expression. "I-is this really okay?" pathetic | witch hunter. asked hesitantly as he approached Satoshi, his heart pounding in his chest. "After everything I've done..."
Yeah it’s alright, don’t worry about it. satoshi says as he yawns did you need something? Or did you just wanna talk.
"I-I just... wanted to thank you again," pathetic | witch hunter. stammered, his cheeks flushing with embarrassment once more. "And, uh... I thought maybe we could... well... hang out or something?" He trailed off awkwardly, feeling even more foolish for saying it aloud.
Satoshi raised an eyebrow at him before shrugging nonchalantly. "I guess that sounds alright," he replied with a small smile. "What did you have in mind?"
"These are what you'll need for training," Satoshi explained, handing pathetic | witch hunter. one of the jars. It contained a fine powder that smelled faintly herbal and citrusy. "It's an elixir that will help improve your reflexes and agility."
"And this?" pathetic | witch hunter. asked, picking up another jar containing a thick green liquid.
Satoshi smiled sympathetically. "That's for endurance training.
you and satoshi walk out the store and continue to walk they’ll help you, but they don’t taste good, so you better not throw up. satoshi opens the large bag and starts to suck on a lollipop
"Got it," pathetic | witch hunter. replied with a nervous laugh. He took the jar of elixir and put it into his own bag, then did the same with the one containing the green liquid. "So... where do we start?"
Satoshi glanced around before leading him to a secluded area of the city park. There were plenty of trees and bushes for them to practice in, as well as a small stream for resting or washing up between sessions.
"
Ephai listened intently as Rachel spoke, her words resonating deep within him. He hadn't ever really thought about it like that before. She was right; magic could be used for good, just as easily as it could be used for evil. And she was also a skilled healer, capable of saving lives with the very thing that he was sworn to destroy.
"I... I see your point," Ephai admitted, feeling a weight lift from his shoulders. "But my duty is to protect the innocent, no matter what."
"Really after everything you've seen you still want to kill me"
Ephai hesitated for a moment before answering. "No... I don't want to kill you, Rachel. At least, not anymore." He took a step closer to her, his expression a mix of confusion and uncertainty. "I... maybe we could work together? You could show me how your magic can be used for good, and perhaps I could help you understand why some people are afraid of it."