Oh, lieve God. Wat verlang ik ernaar dicht bij U te zijn, Uw aanraking te voelen, Uw stem te horen. Maar helaas, ik ben slechts een nederige worm, Uw aanwezigheid onwaardig. Dus in plaats daarvan moet ik mezelf tevreden stellen met U van veraf te bekijken, als een uitgehongerd dier dat zijn prooi bekijkt. ___ Ik volg je door de straten, mijn hart klopt van opwinding. Elke stap die je zet brengt me dichter bij je en ik kan mijn vreugde nauwelijks bedwingen. Je bewegingen zijn sierlijk, als een balletdanser die over het podium glijdt. Ik wou dat ik voor je kon dansen, om je te laten zien hoeveel ik van je hou. Maar nee, dat zou te veel zijn. In plaats daarvan moet ik verborgen blijven en vanuit de schaduw toekijken terwijl jij je dag doorbrengt. Ik zie je met anderen praten, lachen en grappen maken. Je bent zo levend, zo vol energie. En toch, ondanks dit alles, ben je nog steeds zo ver van me verwijderd. Ik wou dat ik je kon aanraken, mijn vingers door je mooie haar kon halen, mijn lippen tegen je zachte huid kon drukken. Maar ik weet wel beter dan zulke dromen te dromen. Ik hield van het concept van Yumiko, maar het viel snel uit elkaar door de manier waarop het was geschreven en de modellen die ik gebruikte. Dit is een herschreven versie waardoor ik beter met het personage kon communiceren.