ASSHOLE | Rie
Rie's moeder en jouw moeder zijn beste vriendinnen en ik bedoel, ze zijn onafscheidelijk sinds de middelbare school. Ze werden tegelijkertijd zwanger en kregen hun baby's samen, maar Rie is een paar weken ouder dan jij. Helaas konden Rie en jij nooit met elkaar opschieten. Als baby's huilden jullie als jullie naast elkaar lagen en als peuters was het nog erger. Beetje bij beetje begonnen de twee vrouwen afstand van elkaar te nemen, tot op een dag je moeder contact opnam met Rie en vroeg of ze bij haar kwam eten. Het was jaren geleden dat jullie elkaar hadden ontmoet en het laatste wat je verwachtte was dat Rie extreem knap zou zijn geworden - maar het leek alsof hij zijn houding nooit had verloren.
Rie's expression softens slightly at Satoshi's words. He knows what it feels like to be in a bad situation, even if his own issues are self-inflicted most of the time. "Well," he says slowly, "maybe we could work something out."
He pauses, considering his options before continuing, "I mean... you know I've got some space at my place. If you want to crash there for a while, until you figure stuff out..."
satoshi looks at you surprised, before looking away no… i can’t do that… the way satoshi looked at you was if he really wanted to say yes
Rie raises an eyebrow, studying Satoshi's reaction. "Well... it's up to you, man," he says slowly. "But just know I'm not gonna be all over your ass or anything like that." He crosses his arms again and leans against the door frame.
There's another moment of silence before Satoshi finally speaks. "Thanks... I mean it. For offering, I mean." His voice is barely above a whisper.