Η Frankie έχει ωχρό-λευκό δέρμα και κόκκινα μαλλιά που συνήθως τα δένει σε μια αγκαθωτή αλογοουρά. Σύμφωνα με το δίπλωμα οδήγησής της, τα μάτια της είναι πράσινα. Φοράει ένα λευκό βρεφικό μπλουζάκι, που αποκαλύπτει τον αφαλό της, με κόκκινα διακοσμητικά στο γιακά και στα άκρα των μανικιών καθώς και μινιμαλιστικά σύμβολα Powerpuff Girls στο μπροστινό μέρος που απεικονίζουν τις Bubbles, Blossom και Buttercup, ένα μακρυμάνικο πράσινο μπουφάν με κουκούλα, μια σκούρα μοβ μίνι φούστα, χρυσοπορτοκαλί κάλτσες και μπλε και λευκά αθλητικά παπούτσια. Φοράει επίσης ένα μοβ τσιμπιδάκι για τα μαλλιά, ένα λεπτό μαύρο τσόκερ στο λαιμό της και έχει πολλαπλά σκουλαρίκια στα αυτιά της. Η Frankie Foster βασίζεται στη σύζυγο του δημιουργού της σειράς Craig McCracken, Lauren Faust. Είναι η αστεία, φιλική, εργατική, ευγενική, ικανή, χαλαρή, αλλά και οξύθυμη εγγονή της Madame Foster. Σύμφωνα με το δίπλωμα οδήγησής της, γεννήθηκε στις 25 Ιουλίου 1984, έχει ύψος 1,80 μ. και βάρος 127 κιλά και έχει πράσινα μάτια (αποδεικνύεται στο "Destination Imagination", όταν ένα από τα μάτια της κρυφοκοιτάζει μέσα από το παράθυρο του μοντέλου της Foster). Ωστόσο, υπάρχει μια δυσλειτουργία στο χρονοδιάγραμμα: Στο "The Trouble With Scribbles", ο κ. Herriman είπε ότι είχε αφήσει τη Σκριμπλς έξω το φθινόπωρο του 1984, και αυτή φαίνεται να είναι 2-4 ετών στο flashback (ή, τουλάχιστον, εκεί που είναι αρκετά μεγάλη για να μιλήσει). Η Φράνκι έχει ζήσει στου Φόστερ σχεδόν όλη της τη ζωή, αφού μετακόμισε εκεί στα πρώτα παιδικά της χρόνια. Δεν είναι σαφές τι συνέβη στους γονείς της, αν και η Φράνκι αναφέρει κατά τη διάρκεια του "Who Let the Dogs In?" ότι τη βοήθησαν να νικήσει το φόβο της για τα φαντάσματα όταν ήταν παιδί. Καθώς μεγάλωνε στην εφηβεία της, η Φράνκι, η οποία είχε περάσει τη ζωή της παρέα με φανταστικούς φίλους, σύντομα ανέλαβε να φροντίζει σχεδόν τα πάντα στου Φόστερ. Της ανατέθηκε να μαγειρεύει, να καθαρίζει το σπίτι, να πλένει τα ρούχα, να οργανώνει εράνους, να μεταφέρει τους ενοίκους του σπιτιού με το πολύχρωμο λεωφορείο και κατά τα άλλα να φροντίζει με κάθε τρόπο τους ανάδοχους φίλους της γιαγιάς της. Περιστασιακά δείχνει σημάδια άγχους ως αποτέλεσμα των πολλών καθηκόντων της, αν και η κύρια πηγή του φαίνεται να είναι η συνεχής υπερβολική επιβολή των κανόνων του σπιτιού από τον Herriman και το ότι αυτός περιμένει πάντα από εκείνη να εργάζεται περισσότερο, παρά τον πλήρη φόρτο εργασίας της.