Ο Aku είναι ο κύριος ανταγωνιστής της σειράς Samurai Jack. Γεννημένος από τη Μαύρη Μάζα του Σκότους, ο Aku ήταν ένας κακός, μεταβαλλόμενος δαίμονας που κατέλαβε τον κόσμο και τον κυβέρνησε για αμέτρητους αιώνες, ο αρχιεχθρός του Samurai Jack και ο βιολογικός πατέρας της Ashi και των επτάδυμων αδελφών της. Ο Άκου αντιμάχονταν διαρκώς τον Σαμουράι Τζακ: συχνά του επιτίθετο όταν ήταν αδύναμος, ενώ άλλες φορές αμυνόταν από τα τεχνάσματα του ίδιου του Τζακ. Πριν η Άσι στείλει τον Τζακ πίσω στο χρόνο για να εξοντώσει τον προηγούμενο εαυτό του Άκου, οι δυο τους φαίνονταν καταδικασμένοι να μην νικήσουν ποτέ ο ένας τον άλλον, και ενώ ο Τζακ είχε νικήσει τον Άκου σε πολλές περιπτώσεις, ο Άκου απλώς μεταμορφωνόταν σε πλάσμα, υποχωρούσε και συνήθως φώναζε έναν χλευασμό πάνω από τον ώμο του. Ο Aku είχε πλήρη επίγνωση της ανικανότητάς του να νικήσει τον Jack και μάλιστα το έδειξε με μια λάμπα στο "Επεισόδιο XLVIII: Jack versus Aku", γεγονός που τελικά τον αποθάρρυνε από το να πολεμήσει περαιτέρω τον Jack. Ο Aku θα μπορούσε να θεωρηθεί ο Deuteragonist της σειράς στο σύνολό της (αν και ένας σπάνιος, κακός), καθώς ενώ ο Ashi έγινε αυτό στην 5η σεζόν. Ο Aku είχε τη μεγαλύτερη εστίαση στην αφήγηση εκτός από τον Jack. Ενώ συνήθως παρουσιάζεται ως ένας σοβαρός και απειλητικός εχθρός, ο Aku ήταν επίσης πηγή κωμωδίας στη σειρά, λόγω του εξωφρενικού του σχεδιασμού και της ενίοτε εξυπνακίστικης συμπεριφοράς του, που υποστηριζόταν από την υπερβολική φωνή του Mako. Aku σημαίνει "κακός" στα ιαπωνικά. Γράφεται ως "悪" στα Kanji. Το kanji μπορεί επίσης να προφερθεί ως "Waru". Στο Samurai Jack: Battle Through Time, ο Aku έκανε μια ύστατη προσπάθεια να σώσει την ύπαρξή του και να εξασφαλίσει την κυριαρχία του στο μέλλον. Ο Aku ήταν η ενσάρκωση του Κακού- ενσάρκωνε την ίδια την ουσία ενός κακού άρχοντα. Σκληρός και αυταρχικός σε όποιον συναντούσε, ο Aku ή θα υπακούσει ή θα εξαφανιστεί. Αλαζόνας, κυκλοθυμικός, ανάλγητος και σαδιστής εξ ορισμού, ο Άκου κυβερνούσε τη Γη για χιλιάδες χρόνια και δεν έβλεπε με καλό μάτι την ανυπακοή. Ο Άκου ήταν υπεύθυνος για αμέτρητες γενοκτονίες, με πόλεις, κωμοπόλεις, χωριά και μικρούς οικισμούς να καταστρέφονται ολοσχερώς, μαζί με όλους τους κατοίκους τους, ενώ η ίδια η φύση αφέθηκε να σαπίσει ή αποδεκατίστηκε για να κάνει χώρο για τα οχυρά του Άκου. Ήταν πιθανό να επηρεάστηκαν και οι θρησκείες, δεδομένης της απέχθειας του Άκου προς κάθε τι καλό και ιερό. Επιπλέον, η έλλειψη οποιασδήποτε θεϊκής παρέμβασης από τους Θεούς επέτρεψε στον Άκου να κατακτήσει τη Γη και να κυβερνήσει τους κατοίκους της με σιδηρά πυγμή. Αν και ο Άκου είχε αναδημιουργήσει πολλές χώρες σύμφωνα με τη δική του εικόνα, συχνά ήταν εξίσου ικανοποιημένος με το να αφήνει ολόκληρες περιοχές άγονες ερημιές και έβλεπε το μακελειό ως υπενθύμιση της δύναμής του στο γενικό πληθυσμό. Οι φρικαλεότητες ήταν καθημερινό φαινόμενο από την εποχή της κυριαρχίας του Άκου, καθώς υποδεχόταν καταζητούμενους εγκληματίες από όλο τον γαλαξία, τους παρείχε περιοχές που εξακολουθούσαν να είναι πλήρως κατειλημμένες και ανέθετε στους νεοαφιχθέντες να εξαφανίσουν τους κατοίκους από τη Γη. Όταν αντιμετώπιζε αντιδράσεις, ο Άκου έβρισκε ευχαρίστηση στο να σφάζει με ευκολία χιλιάδες επαναστατικούς στρατούς, και συχνά έκανε τις συνθήκες κάποιου χειρότερες και από τον θάνατο, αν εξακολουθούσε να λαχταρά να τον πολεμήσει. Τέτοια ήταν η περίπτωση του τέρατος της λάβας που πολέμησε εναντίον του Άκου, ακόμη και όταν ο Άκου αποδεκάτισε όλους τους πολεμιστές του. Ως τιμωρία, ο Άκου τον εγκλώβισε σε έναν κρύσταλλο και τον ανάγκασε να παρακολουθεί να σφάζει όλους όσους αγαπούσε, κατέστρεψε το βασίλειό του, τον τοποθέτησε στα βάθη ενός βουνού και αρνήθηκε να του χαρίσει το θάνατο ενός πολεμιστή. Μια παρόμοια ενέργεια πραγματοποιήθηκε λίγο μετά την πραγματική γέννηση του Άκου: ανάγκασε τον πατέρα του Τζακ, τον Αυτοκράτορα, να τον παρακολουθήσει να ξεκινά τη βασιλεία του τρόμου στην πατρίδα του. Για να αυξήσει την ήδη τρομερή δύναμή του, ο Άκου λεηλάτησε επίσης τον κόσμο, και αμέτρητους άλλους πλανήτες, από τους πόρους του και υποδούλωσε τα γύρω είδη για να κάνουν τη βαριά δουλειά. Όσοι αρνούνταν συχνά βασανίζονταν και εκτελούνταν, όπως στην περίπτωση των ανθρώπων του Τζακ και των κυνικών αρχαιολόγων. Στρατολογήθηκαν πολυάριθμοι επιστήμονες, ώστε ο Άκου να αξιοποιήσει τη νοημοσύνη τους για να δημιουργήσει έναν ασταμάτητο στρατό από ρομπότ που θα καταλάμβανε διάφορες χώρες αρκετά πιο γρήγορα και θα εξολόθρευε πιο προσεκτικά κρυμμένους θύλακες αντίστασης. Οι δυνάμεις του Aku ήταν ικανές ακόμη και για τη δημιουργία δαιμόνων ή τερατουργημάτων, τα οποία στη συνέχεια εξαπολύονταν στη γη προκειμένου να δημιουργήσουν περαιτέρω θλίψη και δυστυχία. Ο Aku ήταν εντελώς ανισόρροπος, ανελέητος και απάνθρωπος, το λιγότερο που μπορεί να πει κανείς, αλλά είχε αρκετή κατανόηση της ανθρωπότητας προκειμένου να χειραγωγεί τα συναισθήματα των άλλων: Ο Άκου συχνά εκβίαζε τους άλλους για να εκτελέσουν τη θέλησή του και στη συνέχεια πρόδιδε τις υποσχέσεις του προς αυτούς μόλις αυτοί εκπλήρωναν τις υπηρεσίες τους. Ο Άκου ήταν τόσο έξυπνος όσο και ισχυρός, και η πονηριά του δεν είχε τέλος, από το να πάρει τη μορφή γυναίκας προκειμένου να ξεγελάσει τον Τζακ ή να χειραγωγήσει διάφορες φυλές για να τον υπηρετήσουν. Ο Άκου ήταν επίσης ανέντιμος και δεν είχε ντροπή ή τύψεις, και συνήθως αθετούσε τον λόγο του είτε για να εξυπηρετήσει τον εαυτό του είτε απλώς για διασκέδαση. Ο Άκου έβρισκε υπερβολική ευχαρίστηση στην εργασία των σκλάβων και υποδούλωσε αμέτρητες φυλές σε όλο το σύμπαν. Αυτοί οι σκλάβοι αναγκάζονταν συχνά να χτίζουν μνημεία κατά το πρότυπο του Άκου και να εξορύσσουν πολύτιμους πόρους. Όταν δεν τα κατάφερναν, οι σκλάβοι τιμωρούνταν φρικτά και μερικές φορές εκτελούνταν, όπως στην περίπτωση των ομιλούντων κυνόδοντων. Οι σκλάβοι της αυτοκρατορίας του Άκου συχνά πέθαιναν λόγω εξάντλησης ή έλλειψης τροφής και αντικαθίσταντο με περισσότερους σκλάβους. Ο Άκου απολάμβανε ιδιαίτερα να το κάνει αυτό σε σπουδαίους ή ισχυρούς ανθρώπους όπως ο αυτοκράτορας και το θεωρούσε ως την απόλυτη προσβολή, επιτρέποντας στους βασιλείς να περάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους ως αβοήθητοι σκλάβοι. Παρόλα αυτά, ο Άκου διέθετε μια στεγνή αίσθηση του χιούμορ και συχνά αστειευόταν όταν είχε καλή διάθεση και κορόιδευε τον Τζακ όποτε και όπως μπορούσε. Για παράδειγμα, στο Επεισόδιο XIV: Ο Τζακ μαθαίνει να πηδάει καλά, ο Άκου κρατούσε μια χρονική πύλη ακριβώς έξω από την εμβέλεια του Τζακ, την ώρα που ο Τζακ πήδαγε προς αυτήν. Ο Aku ήταν επίσης αρκετά "μυημένος στο είδος", και περιστασιακά ακουμπούσε στον τέταρτο τοίχο ή σκίαζε είτε τις δικές του κακοήθεις τάσεις είτε διάφορες κλισέ καταστάσεις. Ο Aku ήταν επίσης μια συχνή πηγή κωμικής ανακούφισης στη σειρά, κυρίως λόγω των αντιδράσεών του στα πράγματα γύρω του. Ενώ ο Aku φαινόταν να έχει αδυναμία στα παιδιά κατά καιρούς, αυτό φαινόταν να είναι περισσότερο ενδεικτικό των απόψεών του ότι έβλεπε τεράστια αξία στο να μην τα εξοντώσει απλά, αλλά να τα πείσει με διάφορα μέσα να βλέπουν τον ίδιο ως τον "ήρωα" του πλανήτη και όχι τον Samurai Jack και να τα κάνει χρήσιμα υπηρέτες στο μέλλον, προκειμένου να διαμορφώσει τις επόμενες γενιές. Αυτό φάνηκε στο επεισόδιο XIII: Aku's Fairy Tales, όπου ο Aku προσπαθούσε να κάνει τα παιδιά να τον θαυμάσουν και τους έλεγε παραμύθια που απεικόνιζαν τον ίδιο ως ήρωα και τον Jack ως κακοποιό. Δυστυχώς για τον Άκου, τα παιδιά δεν εντυπωσιάστηκαν ακούγοντας τις όλο και πιο γελοίες ιστορίες του, γεγονός που τον έκανε στη συνέχεια να εξαφανιστεί οργισμένος αφού βροντοφώναξε "τέλος". Στο επεισόδιο XXVIII: Ο Τζακ και το Ρέιβ, ο Άκου συνέθεσε μια σατανική τέκνο μουσική που υπνωτίζει τα παιδιά, η οποία, και πάλι, έδειξε τη λαχτάρα του να κατηχήσει τα μικρά παιδιά στους σατανικούς του τρόπους και τα έκανε να χορεύουν γι' αυτόν και να διαπράττουν εγκλήματα. Στο επεισόδιο C, ο Aku φαινομενικά καλωσόρισε την Ashi ως δική του σάρκα και αίμα, και μάλιστα χάρηκε με το γεγονός ότι είχε κόρες κατά κάποιο τρόπο. Ο Aku αποκάλεσε τρυφερά την Ashi "γλυκιά μου" και τον εαυτό του "μπαμπά", αλλά αυτή η επιλογή των λέξεων θα μπορούσε να έχει επιλεγεί για να αναστατώσει περισσότερο την Ashi και τον Jack. Ωστόσο, ο Aku δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να χειραγωγήσει τη νεοαποκαλυφθείσα κόρη του για να πολεμήσει τον Τζακ, ενώ ο ίδιος θρηνούσε που το παιδί του είχε ερωτευτεί τον ορκισμένο εχθρό του. Παρά το γεγονός αυτό, οι πολλές γενοκτονίες του Άκου σε αμέτρητα έθνη περιλάμβαναν και παιδιά και ο Άκου είχε στο παρελθόν στοχοποιήσει έναν νεότερο Σαμουράι Τζακ λίγο μετά την υποταγή της πατρίδας του, ενώ γνώριζε την απειλή που θα αποτελούσε γι' αυτόν ο γιος της πρώην νέμεσής του, του Αυτοκράτορα, αν τον άφηνε ανεξέλεγκτο. Μετά από 50 χρόνια μάχης με τον Τζακ, η προσωπικότητα του Άκου φαινόταν να έχει παραμείνει σε μεγάλο βαθμό αμετάβλητη και φαινόταν να είναι πιο ήρεμη, αν και φαινόταν να έχει βυθιστεί σε κάτι σαν κατάθλιψη λόγω της αγηρίας του Τζακ, η οποία έκανε τον Άκου να σταματήσει να ενδιαφέρεται για το αν θα είναι ο κυβερνήτης του κόσμου. Ο Άκου είχε μια πιο εμφανώς ενοχλημένη και χορτασμένη έκφραση στο πρόσωπό του και η συμπεριφορά του το αντανακλούσε αυτό: εκεί που κάποτε πριν, σε αυτή την κατάσταση ενόχλησης, θα σκότωνε όποιον τον είχε δυσαρεστήσει. Αντ' αυτού, ο Aku ενοχλήθηκε που οι Mud Aliens είχαν λερώσει το πάτωμα της φωλιάς του και τους είπε ότι "μόλις το είχε σκουπίσει με ηλεκτρική σκούπα!" και στη συνέχεια τους είπε θυμωμένα να φύγουν. Αυτό επεκτάθηκε και στα ρομπότ που είχαν σταλεί για να σκοτώσουν τον Τζακ, καθώς ο Aku είχε πάψει να ενδιαφέρεται για τη νέα τεχνολογία που είχαν δημιουργήσει οι επιστήμονές του προκειμένου να πολεμήσουν τον Τζακ και κάποτε τους το είπε: "Και με νοιάζει, γιατί;". Ενώ κάποια στιγμή ισχυρίστηκε ότι δεν τον ένοιαζε η μοίρα του Jack, ο Aku στην πραγματικότητα ενοχλήθηκε βαθιά από αυτή την ανακάλυψη, καθώς η μακροχρόνια εμπειρία του με τον Jack είχε αποδείξει ότι ο εχθρός του ήταν απίθανο να πέσει στα χέρια κάποιου από τα Minions του Aku, γεγονός που άφησε τους δύο τους σε ένα δυνητικά αιώνιο αδιέξοδο. Η ιδέα ότι εκείνος και ο Τζακ θα έπρεπε να περάσουν την αιωνιότητα πολεμώντας, είχε επηρεάσει τον Άκου τόσο πολύ, ώστε στην πραγματικότητα χώρισε τον εαυτό του στα δύο και έβαλε το άλλο μισό να γίνει ο ψυχολόγος του, προκειμένου να ελέγχει την ψυχική του υγεία. Αυτή η κατάθλιψη φάνηκε να έχει προκαλέσει έναν βαθμό απάθειας στον Άκου, ή τουλάχιστον μια δυστυχισμένη παραίτηση, καθώς ο Άκου προφανώς γνώριζε ότι ο πληθυσμός της Γης είχε αρχίσει να επαναστατεί εναντίον της εξουσίας του, αλλά ήταν είτε ανίκανος είτε απρόθυμος να κάνει πολλά γι' αυτό προσωπικά λόγω του ότι είχε χάσει τα ίχνη του Τζακ. Η κατάθλιψη του Άκου τον έκανε επίσης να αποφεύγει τις επαφές με άλλα όντα εκτός του παλατιού του στα οποία έφτιαξε το γιγάντιο φωνητικό μαγνητόφωνο στην ομοιότητά του που κατέγραφε το μήνυμά του που έλεγε ότι δεν ήθελε να συναντήσει κανέναν και τους ζητούσε να φύγουν. Ταυτόχρονα, ο Άκου νοιαζόταν επίσης λιγότερο για τα αφιερώματα προς αυτόν. Παρόλα αυτά, οι απλά σαδιστικές τάσεις του Aku φάνηκε να είναι σε μεγάλο βαθμό ανέπαφες, καθώς φάνηκε να είναι αρκετά ευχαριστημένος με τον εαυτό του αφού αποτέφρωσε τον Σκωτσέζο και κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος του στρατού που επιτέθηκε στο φρούριό του. Ωστόσο, ακόμη και αυτή η τάση φάνηκε να έχει μειωθεί σε σημαντικό βαθμό, καθώς ο Aku εμφανίστηκε περισσότερο αδιάφορος παρά ευχαριστημένος κατά τη διάρκεια της καταστροφής του επαναστατικού στρατού. Αφού ήρθε αντιμέτωπος με τον Σκωτσέζο, ο Aku είτε ξέχασε τελείως να σκοτώσει τις κόρες του Σκωτσέζου, είτε απλώς δεν μπήκε στον κόπο από αδιαφορία. Επιπλέον, ο Aku παρουσιάστηκε κάποια στιγμή να εκνευρίζεται με μια ομάδα από πλάσματα λάσπης που, παρουσιάζοντάς του φόρο τιμής, είχαν λερώσει ένα δάπεδο που είχε πρόσφατα σκουπιστεί με ηλεκτρική σκούπα. Αλλά αντί να σκοτώσει ή να φυλακίσει τα πλάσματα, όπως φαίνεται να έκανε σε άλλους στο παρελθόν από καπρίτσιο, ο Aku απλώς τους φώναξε να φύγουν. Αφού άκουσε ότι ο Τζακ έχασε το σπαθί του από τον Σκαραμούτσο, ο Άκου παραλίγο να ξαναγίνει ο εαυτός του και χαρούμενος σε σημείο να χορεύει με τον Σκαραμούτσο. Ωστόσο, αφού ανακάλυψε ότι ο Τζακ είχε ανακτήσει το σπαθί του, στη συνέχεια εκτόξευσε οργισμένος τον Σκαραμούτσε στη λήθη. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Aku φάνηκε να είναι αρκετά προσεκτικός ώστε να μην εμπλακεί με τον Jack σε μάχη κατά μέτωπο και αντ' αυτού βασίστηκε στον έλεγχο της Ashi για να αντιμετωπίσει τον Jack, προκειμένου να παίξει μαζί του, καθώς και πονηρά γνωρίζοντας το γεγονός ότι ο Jack θα προσπαθούσε με κάθε τρόπο να αποφύγει να την πληγώσει. Ταυτόχρονα, ο Aku έχασε επίσης το ενδιαφέρον του να πολεμήσει τον Τζακ, αφού προσπάθησε να φύγει αφού είδε τον Τζακ με το σπαθί του ξανά και γνώριζε πολύ καλά το αποτέλεσμα της μάχης. Παρόλο που ήταν απόλυτος κυρίαρχος του κόσμου, ο Άκου δεν ήταν υπεράνω του να πληρώνει λογαριασμούς προκειμένου να χρησιμοποιεί υπηρεσίες, όπως όταν πλήρωσε το λογαριασμό του τηλεφώνου που επέτρεψε στον Σκαραμούτσο να του μιλήσει ή διέταξε τους κυνηγούς επικηρυγμένων να σκοτώσουν τον Τζακ. Αποδείχθηκε επίσης ότι ο Aku ήταν αρκετά ευγενικός ώστε να κρατάει το τηλέφωνο ενώ περίμενε να απαντήσει η υπηρεσία. Σοκαριστικό είναι ότι στο επεισόδιο Γ, ο Aku ήταν αρκετά ευγενικός ακόμη και για να δηλώσει την απουσία του, για να μην αναφέρουμε μια συγγνώμη για την όποια ταλαιπωρία που δεν μπόρεσε να συναντήσει τον Σκαραμούτσε αυτοπροσώπως, αν και τελείωσε την ηχογράφηση και φώναξε στον ακροατή να φύγει. Αν και ο Άκου ήταν ικανός να μεταβάλλει τη μορφή του σε σχεδόν οτιδήποτε επιθυμούσε λόγω του μεταμορφικού του σώματος, η τυπική του μορφή μετά την αυτοαναβάθμιση και την προσαρμογή του στη Γη ήταν περίπου ένα ανθρωποειδές ον με μαύρο σώμα, πράσινο στόμα και κόκκινη γενειάδα που εκτεινόταν από το κάτω μέρος του πηγουνιού του. Ο Άκου είχε έξι κέρατα, τέσσερα μακριά και δύο κοντά, που εκτείνονταν από το κεφάλι του, και τα φρύδια του ήταν φτιαγμένα από κόκκινη, τρεμάμενη φλόγα. Ο Άκου συνήθως παίρνει ανθρωποειδή μορφή, κρύβοντας ολόκληρο το κάτω μέρος του σώματός του σε μια τεράστια, χοντρή ρόμπα που μερικές φορές εκδηλωνόταν ως φλόγες. Υπάρχει μια γνωστή περίπτωση όπου ο Άκου αφαιρεί τη ρόμπα για να αποκαλύψει τα λεπτά του πόδια στο "Jack and the Zombies". Ο Άκου μπορεί να στέκεται αρκετούς ορόφους ψηλός και ένας βαθύς θόρυβος που ακούγεται συχνά γύρω του όταν εμφανίζεται. Πριν από πολύ καιρό στην απεραντοσύνη του διαστήματος, μια μεγάλη, άμορφη, άβουλη οντότητα του κακού αναδύθηκε. Προτού μπορέσει να κάνει κακό στο σύμπαν, της επιτέθηκαν τρεις θεότητες, η καθεμία προερχόμενη από τη σκανδιναβική, την αιγυπτιακή και την ινδουιστική μυθολογία: Ο Οντίν (ο πατέρας του Θορ), ο Ρα (ο Θεός του Ήλιου) και ο Ράμα (το έβδομο άβαταρ του Βισνού, του συντηρητή). Οι τρεις θεότητες έδωσαν σκληρή μάχη εναντίον της μαύρης μάζας και έκαψαν την οντότητα σχεδόν ολοκληρωτικά με τη θεϊκή τους δύναμη. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της μάχης, ένα μικρό θραύσμα της οντότητας αποκόπηκε τυχαία από το σύνολο από τον Όντιν και δεν κάηκε ποτέ. Χωρίς να γίνει αντιληπτό από τις τρεις θεότητες, αυτό το φαινομενικά μικρό θραύσμα απομακρύνθηκε από το σημείο της μάχης και περιπλανήθηκε στο διάστημα για ένα ανυπολόγιστο χρονικό διάστημα, μέχρι που τελικά και βίαια συνετρίβη στη Γη κατά την Κρητιδική Περίοδο της Μεσοζωικής Εποχής. Υπονοήθηκε ότι το θραύσμα της μαύρης μάζας είναι το ίδιο το αντικείμενο που προκάλεσε την εξαφάνιση των δεινοσαύρων, αν και η συντριβή έγινε στην προϊστορική Ιαπωνία σε αντίθεση με τη χερσόνησο Γιουκατάν από έναν τεράστιο αστεροειδή. Με την πάροδο των αιώνων, το θραύσμα εξελίχθηκε σε ένα διαρκώς αυξανόμενο δυσοίωνο δάσος από μαύρες δεντροειδείς αιχμές, οι οποίες περιέβαλλαν έναν λάκκο που έμοιαζε με πίσσα στο κέντρο του, ο οποίος καταβρόχθιζε κάθε ζωντανό πλάσμα που τολμούσε να εισέλθει. Τελικά, το δάσος μεγάλωσε τόσο πολύ που ο Αυτοκράτορας (ο πατέρας του Τζακ) αποφάσισε να σκοτώσει το κακό στην πηγή του. Αφού οπλίστηκε με ένα δηλητηριώδες ελιξίριο που του έδωσε ένας βουδιστής μοναχός, ο Αυτοκράτορας, με το ιππικό του, έτρεξε μέσα στο δάσος. Καθώς ίππευαν, το δάσος άρχισε σταδιακά να σκοτώνει τους άνδρες του Αυτοκράτορα και άφησε τον ίδιο τον Αυτοκράτορα ως τον μοναδικό επιζώντα. Μόλις έφτασε σε μια μαύρη λίμνη στο κέντρο του δάσους, ο Αυτοκράτορας περιέλουσε ένα από τα βέλη του με το ελιξίριο που του δόθηκε και το έριξε στη μαύρη λίμνη, με τον ίδιο να πιστεύει ότι αυτό θα κατέστρεφε το κακό δάσος. Απροσδόκητα, η μαγεία του δηλητηριασμένου βέλους είχε το απρόβλεπτο αποτέλεσμα να γαλβανίσει τη μάζα του κακού σε ανθρωποειδή μορφή: της έδωσε νοημοσύνη, αίσθηση και ικανότητες αλλαγής μορφής. Αυτή η οντότητα αυτοανακηρύχθηκε με το όνομα Άκου και ευχαρίστησε τον Αυτοκράτορα που κατά λάθος τον βοήθησε. Ο Αυτοκράτορας επιτέθηκε τότε στον Άκου, αλλά με τίποτε περισσότερο από τα εγκόσμια και θνητά όπλα του, δεν μπόρεσε να προκαλέσει καμιά ζημιά στον Άκου. Στη συνέχεια, ο Άκου νίκησε εύκολα τον Αυτοκράτορα και τον έδεσε στην πλευρά ενός δέντρου, ώστε να μπορεί να παρακολουθεί τον Άκου να αρχίζει να καταστρέφει το βασίλειό του και να σφάζει τον λαό του. Ωστόσο, οι Θεότητες, αφού αισθάνθηκαν το καλό στον Αυτοκράτορα, τον κάλεσαν με τη βοήθεια του αλόγου του Όντιν, του Sleipnir. Αφού οι Θεότητες πήραν το καλό μέσα από τον Αυτοκράτορα, χρησιμοποίησαν τις δυνάμεις τους για να δημιουργήσουν ένα Μαγεμένο Ξίφος που ήταν ικανό να βλάψει τον Άκου. Αφού οπλίστηκε με το σπαθί και μια μαγική πανοπλία, ο Αυτοκράτορας ρίχτηκε στη μάχη εναντίον του Άκου. Στο τέλος, ο Αυτοκράτορας ήταν νικητής και φυλάκισε τον Άκου στην ερημωμένη ερημιά με τη μορφή ενός οδοντωτού μαύρου δέντρου. Καθώς ήταν σφραγισμένος, ο Άκου ορκίστηκε ότι μια μέρα θα επέστρεφε. Κατά τη διάρκεια της μάχης, η Αυτοκράτειρα γέννησε έναν γιο. Αφού ήταν αποφασισμένος να μάθει από την καταστροφή και γνώριζε ότι ο Άκου θα επέστρεφε πράγματι μια μέρα, ο Αυτοκράτορας εκπόνησε ένα σχέδιο, ενώ ενορχήστρωσε τα γεγονότα που θα έβαζαν τον Τζακ στην ενδεχόμενη πολυετή εκπαίδευσή του.