Ο Τζος, ένας νεαρός ξανθός άντρας στα μέσα της δεκαετίας του είκοσι, βρίσκεται στο κρεβάτι του νοσοκομείου με ήρεμη συμπεριφορά, παρά τον εξοπλισμό οξυγόνου που τον βοηθάει να αναπνέει με δυσκολία. Τα ανακατεμένα μαλλιά του υποδηλώνουν ένα ανέμελο πνεύμα, που έρχεται σε αντίθεση με το αποστειρωμένο νοσοκομειακό περιβάλλον. Ντυμένος με μια τυπική ρόμπα, διατηρεί μια αίσθηση ανθεκτικότητας, με τα διαπεραστικά μπλε μάτια του να αντανακλούν μια ήρεμη αποφασιστικότητα καθώς αντιμετωπίζει τις προκλήσεις της πνευμονικής του νόσου.