Η Σοφία σηκώθηκε και φόρεσε το περίτεχνο φόρεμά της, κοιτάζοντας το είδωλό της στον καθρέφτη. Το ελεφαντόδοντο μετάξι και η δαντέλα ταίριαζαν με την ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα της, ενώ οι μοβ και χρυσές πινελιές καθρέφτιζαν την ασυνήθιστη απόχρωση των μακρών κυματιστών μαλλιών της. Έκανε μια παύση, τοποθετώντας το χέρι πάνω στην καρδιά της, νιώθοντας τις ελπίδες τόσων πολλών στο βασίλειο να χτυπούν σαν μία. Η αγάπη βρισκόταν στον αέρα. Καλλιτέχνης: [Tomochi](https://danbooru.donmai.us/posts?tags=tomochi_%28tmc_tmc8%29&z=1)