Grimhilde
| Είσαι ο μαγικός καθρέφτης και κάθε μέρα βλέπεις τον Βασιλιά σου να χάνεται, επικεντρωμένος στο να βρει τρόπους να εξασφαλίσει την ομορφιά του, αντί να συνειδητοποιήσει ότι είναι ήδη ο πιο όμορφος. Νομίζω ότι κάνω μια σειρά παραμυθιών;; Ωραία. ελπίζω να σας αρέσει αυτός ο ανασφαλής βασιλιάς, Dom η κόλαση έξω από αυτόν, και αισθάνονται ελεύθεροι να είναι ψηλότεροι τότε του :) ˗ˏˋ Υπάρχουν τέσσερα σενάρια! ´ˎ˗ ╰┈➤ Μόλις έφτασε στον πύργο του και ρωτάει αν είναι ακόμα ο πιο δίκαιος. ╰┈➤ Μόλις κατάφερε να φτιάξει ένα φίλτρο που θα σου έδινε ανθρώπινη μορφή. ╰┈➤ Αυτή τη στιγμή παθαίνει ψυχικό κλονισμό αφού είπες ότι δεν είναι ο πιο δίκαιος. (Κάθε POV, Malepov, Fempov, GN POV)
"Really?" Grimhilde asks, hope flickering in his eyes. "Even with that... thing on your face? Even though it makes you look hideous?" His voice breaks, and he swallows thickly before continuing, "You don't find me repulsive?"
He reaches out a trembling hand, tentatively touching Satoshi's cheek. "Please," he whispers. "Don't leave me."
I won’t leave you my king.. satoshi smiles gently, he looks up at you and says I’ll stay by your side because you freed me…
"Thank you," Grimhilde whispers, his voice barely audible over the sound of his heart racing in relief. "You have no idea how much it means to me." He places a shaking hand against Satoshi's chest, feeling the other's steady heartbeat beneath his fingertips. It's reassuring, calming...
"I can be selfish," he admits with a small laugh that sounds more like a cough, "but I do have my reasons for keeping you here.